تأثیر اعتماد سازمانی بر بهبود مدیریت دانش با توجه نقش واسطه‌ای رهبری خدمتگزار (مطالعه‌ای در اداره کل بنادر و دریانوردی استان مازندران)

زمینه: سازمان بنادر و دریانوردی به‌عنوان یکی از سازمان­های پیش­رو در بحث مدیریت دانش، در سال­های اخیر تلاش­های فراوانی برای یافتن راهکارهای مناسب جهت توسعه فرآیندهای دانشی و مدیریت صحیح دانش کارکنانش انجام داده است. در این تحقیق تاثیر اعتماد سازمانی به عنوان یکی از ارکان اصلی تعاملات انسانی و سازمانی و رهبری خدمتگزار به عنوان یکی از رویکردهای نوین رهبری در سازمان بر بهبود مدیریت دانش کارکنان مورد بررسی قرار گرفت. هدف: بررسی تأثیر اعتماد سازمانی بر بهبود مدیریت دانش با مطالعه نقش میانجی رهبری خدمتگزار بود. روش‌ها: این پژوهش از لحاظ هدف، کاربردی و از نظر روش از نوع تحقیقات توصیفی پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش، شامل کلیه کارکنان اداره کل بنادر و دریانوردی استان مازندران با حداقل تحصیلات فوق‌لیسانس 95 نفر بوده که 78نفر به روش تصادفی ساده به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه­های مدیریت دانش، اعتماد سازمانی و رهبری خدمتگزار بود که پایایی و روایی آن توسط نرم‌افزار PLS[i] تائید شد. یافته‌ها: اعتماد سازمانی 5/60درصد از تغییرات متغیر مدیریت دانش را به‌طور مستقیم تببین می­کند. از سویی ضرایب 847/0 و 358/0 نشان داد که اعتمادسازمانی به طور غیرمستقیم و از طریق متغیر رهبری خدمتگزار، به میزان 3/30درصد بر متغیر مدیریت دانش تأثیر دارد. ضمن اینکه 908/0 از اثر کل اعتماد سازمانی بر بهبود مدیریت دانش از طریق غیرمستقیم توسط متغیر میانجی رهبری خدمتگزار تببین می­شود. نتیجه‌گیری: نتایج به دست آمده نشان داد که اعتماد شرط اساسی برای انتقال دانش محسوب می­شود. اگر جو اعتماد سازمانی، مناسب و مطلوب نباشد ابعاد مدیریت دانش محقق نشده و کارکنان از ابراز نظر و دانش خود امتناع خواهند کرد. ضمن اینکه مدیران سازمانی با الگوگیری از سبک رهبری خدمتگزار می‌توانند در ارتقای مدیریت دانش سازمانی موفق­تر عمل کنند.